شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد مستقر در ژنو دقایقی قبل در تاریخ ۱۶ فروردین ۱۴۰۳ از تمدید مأموریت گزارشگر ویژه خود در امور ایران خبر داد.
این شورا در پنجاه و پنجمین نشست خود همچنین با تمدید مأموریت کمیته حقیقت‌یاب این سازمان در خصوص سرکوب معترضان در جنبش «زن، زندگی، آزادی» موافقت کرد.
پیش‌نویس قطعنامه تمدید مأموریت کمیته و گزارشگر ویژه از جمله با همکاری آلمان و آمریکا به نشست شورا ارائه شده بود.
۲۴ کشور عضو شورا به این قطعنامه رای موافق و هشت کشور رای مخالف داده بودند و ۱۵ کشور نیز با رای ممتنع در این شورا نظر خود را ابراز کردند.
کشورهای مخالف با تمدید ماموریت گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران و کمیته حقیقت‌یاب در خصوص بررسی نقض حقوق بشر در جریان اعتراضات جنبش زن زندگی آزادی عبارت بودند از سودان، ویتنام، اندونزی، اریتره، الجزایر، بوروندی، چین و کوبا ، که شماری از آن‌ها مانند سودان، اریتره و چین خود نیز در مظان اتهام نقض گسترده حقوق بشر مردم کشورشان هستند.
امارات متحده عربی، قطر، کویت، مالزی و هند در میان ۱۵ کشوری بودند که رأی ممتنع دادند.
آمریکا، فرانسه، آلمان و سایر متحدان بلوک غرب همراه با کشورهایی که دولت آن‌ها به تازگی علیه جمهوری اسلامی ایران در صحنه‌های جهانی رأی می‌دهند، مانند شیلی و آرژانتین، از تمدید مأموریت گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران و ادامه کار کمیته حقیقت‌یاب برای بررسی سرکوب معترضان پس از مرگ مهسا امینی، حمایت کردند.
