
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران در کانال تلگرامی خود نوشت: بر اساس اخبار منتشرشده در فضای مجازی، صبح روز شنبه ۴ مرداد ۱۴۰۴، زندان قزلحصار صحنهی یکی از خشونتبارترین حملات گارد ویژه به زندانیان سیاسی بود. به گفته منابع خبری، بیش از ۱۰۰ نفر از نیروهای مسلح گارد ویژه، به دستور مستقیم اللهکرم عزیزی، رئیس زندان قزلحصار، و معاون او، حسن قبادی، با همراهی مأموران وزارت اطلاعات، مسئولان حفاظت و پاسداران بند، به واحد ۴ زندان ـ که محل نگهداری زندانیان سیاسی است ـ یورش بردند.
این یورش با حضور افرادی از جمله اسماعیل فرجنژاد (معاون زندان)، حسین کمرهای (رئیس حفاظت)، محمد سبزهمکان، رحیم فیضی، احمد شیرازی و فردی به نام فلاح صورت گرفت. در جریان آن، زندانیان با شدت تمام مورد ضربوشتم، شکنجه و رفتارهای غیرانسانی قرار گرفتند.
در ادامه این سرکوب خشونتبار، مأموران زندان قزلحصار با استفاده از دستبند، پابند و کیسهکشی روی سر زندانیان، آنان را بهشدت مجروح کرده و سپس تمامی زندانیان سیاسی را به سلولهای انفرادی منتقل کردند. از زمان این یورش تا لحظه انتشار این خبر، هیچ تماسی از سوی زندانیان با خانوادههایشان برقرار نشده و سلامت آنان در هالهای از ابهام قرار دارد.
صبح یکشنبه ۵ مرداد، تنها یک روز پس از این حمله خشونتبار، دو زندانی سیاسی به نامهای مهدی حسنی و بهروز احسانی، که از سلولهای انفرادی بیرون آورده شده بودند، بدون اطلاع قبلی خانوادههایشان و بدون حق آخرین ملاقات، در زندان قزلحصار اعدام شدند. روند قضایی آنان با نقض فاحش عدالت همراه بود؛ چراکه درخواست اعاده دادرسی بارها از سوی دیوان عالی کشور رد شده و حتی مرحله دادگاه تجدیدنظر نیز طی نشده بود. این اقدام، موجی از خشم و نگرانی در میان فعالان حقوق بشر برانگیخته است.
پس از این حمله، در ادامه فشارهای سازمانیافته علیه زندانیان سیاسی، سعید ماسوری، زندانی سیاسی باسابقهای که ۲۵ سال بدون حتی یک روز مرخصی در زندانهای مختلف کشور محبوس بوده است، بدون ارائه هیچ توضیحی، به زندان زاهدان تبعید شد. این تبعید ناگهانی و به مکانی با شرایط بسیار دشوار، تهدیدی مستقیم برای جان او بهشمار میرود.
از سرنوشت سایر زندانیان سیاسی در قزلحصار، تا این لحظه، هیچ خبری در دست نیست.